Buiten de boot alleen wel in mijn water

Al enige tijd loop ik in mijn hoofd om van alles te willen vertellen over ons verleden. Het waarom wij handelen, ons Genogram etc. Door studie en andere externe prioriteiten komt het er niet van. En dan weer een toevalligheid. In mijn bus valt het NRC artikel "Een veilige samenleving vol angst" van Maartje Somers. Het verleden mag nog even wachten. Eerst weer eens voelen.

Maartje Somers interviewt in NRC Weekend van zaterdag 6 en 7 oktober 2012 Hoogleraar psychodiagnostiek Paul Verhaeghe. Vanuit dit uitvoerige interview  wil ik een aantal opmerkingen in dit blog posten en soms mijn gedachten (ik schrijf het dan cursief) daarbij plaatsen. Niet teveel omdat ik juist van mening ben dat een ieder het zelf mag invullen.

Paul Verhaeghe stelt; "Nooit had de westerse mens het zo goed, dat is waar. Maar nooit voelde hij zich zo slecht. In de laatste 25 jaar zien we een paar opvallende ontwikkelingen. Depressies bij volwassen komen in veel mindere mate voort uit jeugd of relatieproblemen, en juist vaker uit ontslag, voortdurende stress op het werk of arbeidsconflicten, kortom dingen die met het werk van doen hebben." Onze huidige maatschappelijke mythologie bestaat volgens Verhaege uit economische notities (maakbaarheid, winnen als hoogste doel), gemengd met ideeen afkomstig uit exacte wetenschap en digitalisering, zoals de veronderstelling dat alles meetbaar en te standaardiseren moet zijn. Kwantitatieve beoordeling, in cijfers en tabellen, heeft er de plek ingenomen van kwalitatieve beoordeling, gebaseerd op vertrouwen en gesprekken.

M.a.w. gevoel heeft steeds minder meegespeeld. Ik schrijf bewust gespeeld, want beginnen wij allemaal niet langzaam te roepen "Tot hier en niet verder?!"

Verhaage geeft zelf aan; "Verandering zal van onderaf moeten starten, bij elk van ons, daar ben ik van overtuigd. Iedereen zal keuzes moeten maken waardoor we ons echt beter voelen, maar waarvoor we ook zullen moeten inleveren."

Echter inleveren, dus jouw gevoel weer volgen, in deze samenleving is een groot goed. Sociale uitsluiting kan al snel een feit zijn. Jij levert toch zeker niet in. Jij bent dan (minder) geslaagd. Mensen zullen vanuit hun huidige normen en waarden (wat onze ouders {toch het verleden. alleen nogmaals dat wordt een ander blog} en onze maatschappij ons voorspiegelen) oordelen en soms zelfs veroordelen. En ook daar zit een achtergrond. Een daarvan beschrijft Verhaege.

"Voor hun identiteitsvorming spiegelden kinderen zich vroeger alleen aan hun ouders en hun naaste omgeving. Terwijl het aantal prikkels nu veel talrijker is, en de boodschap op het flatscreen voortdurend luidt: je kunt alles hebben, je kunt perfect zijn, nu meteen, en zonder dat je je hoeft in te spannen. Als dat je niet lukt ? Pech gehad, eigen schuld"

Ik zou wel eens een test met mijn lezers willen doen. Probeer jou eens in te leven met het feit dat jij rond mag komen van 680 euro netto in de maand. (waarschijnlijk is nu al jouw eerste oordeel in jouw hoofd voorbij gekomen) Jouw pc, jouw tv, jouw mobiele telefoon, jouw internet mag jij houden. (wat normaal dan echt niet het feit is want alleen al deze abonnementen kosten jou minimaal 170 euro) Overige bezittingen worden beperkt. Echt beperkt. Kijk dan nu eens goed hoe alle reclames, alle informatie die dan tot jou komt. Men gaat er constant vanuit dat jij geld hebt, meer wilt en dat alles gewoon is. Waarom dan even jou inleven/voelen dat jij minder geld hebt? Dan pas valt het jou op. M.a.w. de stelling van Verhaege wordt jou dan direct duidelijk.

Hierover zegt hij: "Een grote verandering in onze waarden is de huidige verplichting om permanent te genieten, om grenzeloos te leven, iets wat ons van jongs af onophoudelijk via reclames en rolmodellen wordt ingeprent. Dit wordt gekoppeld aan de illussie dat perfectie mogelijk is, en dat er op elke vraag meteen een antwoord bestaat"

Hoe komt het dan toch dat ik in mijn praktijk dagelijks de vraag krijgt hoe men weer terug kan komen naar het echte gevoel? Waar het ontevreden gevoel van komt. Terwijl men zich realiseert alles te hebben en/of te kunnen krijgen. Opvallend daarbij is wel dat het vooral de generatie 30-40plus betreft.

Verhaege zegt wel iets moois daarop: "De druk om te slagen is groter dan de drijfveer om echt iets te ontdekken"

Uiteraard komt er uit mijn gesprekken meer naar voren. Dit blijft per client verschillend. Niet voor niets zijn en hebben wij allemaal onze eigen Bron. Alleen hoe mooi zal het toch zijn als jij jouzelf mag ontdekken, weten wat jij wilt en daarin slaagt?!

Verhaege noemt nog een kenmerk: "Onze persoonlijkheid wordt ook sterk gevormd door onze omgeving, cultuur, geschiedenis (toch weer het Genogram... ik mag hier echt mijn gevoel blijven volgen en mijn volgende blog aan besteden...) en de keuzes die we maken". "Een belangrijk onderdeel van ons huidig normenstelsel is het dictaat van succes. Als je buiten de boot valt, is dat je eigen schuld."

En, dan komt bij mij gelijk de gedachte bij mij op.....Ok dan lig ik buiten de boot. Alleen wel in mijn water, dan "zwem" ik in mijn tempo, op mijn gevoel. Ik vind dan vanzelf die veilige haven die wel bij mij past. 

Met inspirerende groet

Ronald Osephius Inspirator

+31 (0)6 - 21 55 66 00